Współczesny świat jest miejscem, które naraża na coraz większy stres zarówno ludzi dorosłych, jak i małoletnich. To powoduje szereg różnorodnych zaburzeń o podłożu psychicznym i psychologicznym. Jedną z najskuteczniejszych form trwałego radzenia sobie z tego typu problemami jest psychoterapia.

Śmierć dziecka jest wg psychologów najbardziej traumatycznym przeżyciem, jakie może spotkać człowieka. Cały świat nagle się wali, wszystko traci sens. Ludzie często przez długie lata nie mogą się pozbierać po stracie potomka. Im wcześniej psychoterapia dla rodziców zostanie podjęta, tym lepiej. Niekontrolowana rozpacz może przyczynić się do załamania nerwowego, głębokiej depresji, nerwicy lub innych poważnych zaburzeń psychosomatycznych.

Najlepszy moment zwrócenia się do psychoterapeuty po nagłej śmierci dziecka w wypadku losowym jest sprawą indywidualną. Niektórzy powinni zrobić to natychmiastowo, tuż po tragicznym wydarzeniu. Inni zaraz po pogrzebie. Nie powinno się jednak zbytnio tego odwlekać. Nawet, jeśli ból jest zbyt duży, by od razu podjąć konstruktywną terapię, kontakt z psychoterapeutą dla wielu osób może okazać się wręcz zbawienny.

Gdy człowiek pogrąża się w wielkim smutku, często zupełnie traci energię. Nie jest w stanie nawet wyjść z łóżka, a co dopiero udać się do poradni psychologicznej. W takim przypadku najlepszą możliwością będzie psycholog przez telefon. Można zadzwonić niemal o dowolnej porze i zasięgnąć wstępnej porady. Specjalista ukierunkuje, podpowie, czy powinno się zgłosić się do psychiatry w celu dalszej diagnozy, czy rozpocząć właśnie psychoterapię.

Jeżeli u dziecka została zdiagnozowana śmiertelna choroba, dzięki terapii rodzice są w stanie choć w jakimś stopniu przygotować się na najgorsze. W obliczu nieuchronnego zagrożenia muszą być nadzwyczaj silni, aby młody pacjent miał w nich oparcie w ostatnich chwilach swojego życia.

Nieraz potrzebny będzie również psychoterapeuta dla dzieci. Właśnie, aby np. przygotować na ostateczność umierającego pacjenta lub by pomóc jego rodzeństwu. Najmłodsi w obliczu traumatycznych przeżyć są zupełnie bezbronni. Nie rozumieją, co i z jakiego powodu się dzieje. Mogą np. przez resztę życia winić siebie za śmierć siostry lub brata. W związku z tym wyjątkowo istotne jest zapewnienie im odpowiedniego wsparcia.